डा. मेघराज ढकाल
शब्द मात्र थुपारेर कविता बन्दथ्यो भने
किन रुन्थे महाज्ञानी लेखिन्न कविता अनि
उद्देश्य, भावका साथ रस, छन्द, अलङ्कृत
कविता लेख्नु पो पर्छ तर बन्छु सशङ्कित ।
लगाउँछु सधैँ हेरी शब्दकोशे छ कन्धनी
छोटो बन्छ लँगौटी यो चँुडिन्छ शब्द बन्धनी
यता तान्छु उता तान्छु लाज छोप्न म यो अनि
फुत्कियो कि कतै सोद्धा भ्रमजाल भयो पनि ।
तसर्थ, विज्ञ हो आज बिन्ती यौटा म गर्दछु
बोलीचाली, सबै क्षेत्र, जातको शब्द खोज्दछु
सूचकाङ्क छ के शुद्ध ? प्रस्ट मानक खोज्दछु
शब्दसाथ सँगै वाक्य, राखेमा धन्य मान्दछु ।
भाषामाथि विदेशीको भ्रमजाल त हट्दछ
शुद्धाशुद्धि, कला–दृष्टि, शिल्प–सृष्टि त बढ्दछ
यसैको आडमा आफ्नो आय–आर्जन बन्दछ
रेखा विपन्नता घट्ने शत्रुमा विष बन्दछ ।
