विश्वविमोहन श्रेष्ठ
के ले होला दैव हरे, किन भयो यस्तो
घुम्दै फिर्दै दुःख सबै मेरै भागमा प¥यो ।
बाढी पनि यही छातीको बाटो भई गयो
पैरो पनि यही शिरको थाप्लोमाथि खस्यो
जन्मिएको थातथलो छोड्नु परे पछी
छियाछिया मुटु सबै मेरै भागमा प¥यो ।
के ले होला दैव हरे, किन भयो यस्तो
घुम्दै फिर्दै दुःख सबै मेरै भागमा प¥यो ।
बेला बेला कराइर’न्छ काग आज भोली
आफन्तले सम्झ्यो कि त यो दुःखीलाई फेरी
चौतारीको वर–पिपल रुन्छु सम्झी सम्झी
गाइनेको मुरलीमा रुन्छु दिल खोली ।
