आफ्नै बलबुतामा ‘राष्ट्रकवि’

राष्ट्रकवि माधवप्रसाद घिमिरे ९९ वर्ष पूरा गरी सय वर्षमा प्रवेश गर्नुहुने अघिल्लो दिन प्रकाशित गोरखापत्रको शनिबारको परिशिष्टाङ्कमा उहाँको लामो अन्तर्वार्ता लिने अवसर मलाई प्राप्त भएथ्यो । ‘आयुको पूर्ण सदुपयोग गरेँ’ भन्दै उहाँले आफूले व्यतीत गरेको स्वस्थ जीवन र दीर्घायुप्रति सन्तुष्टि व्यक्त गर्नुभएथ्यो । यसको एक वर्षपछि पुनः उसरी नै अर्को अन्तर्वार्ता लिने अवसर पनि प्राप्त भयो । लामो समयसम्म गम्भीर बिमारी...

सहारा वृद्धाश्रम !

कार्यालय जाँदा बाटोमा पर्ने मन्दिर नआइपुग्दै शिर झुकाउने बानी परेको थियो । मङ्गलबारको दिन त मन्दिरभित्रै पुगेर दर्शन गर्थें । एक दिन कार्यालय जान ढिलो भइसकेको थियो, बिर्सिएर परै पुगेछु । मन्दिरलाई फर्केरमात्र हेर्न खोजेको थिएँ, एकजना बुवाले हात हल्लाएर मैले चलाएको स्कुटर रोक्न खोज्नुभयो । उमेरले ६० तर पुजारीजस्तो देखिने उहाँको सङ्केतपछि स्कुटर रोकेँ । नजिकै पुगेर ‘ह

खेलाडीको ‘टिकटक’

विक्रम संवत् २०४० मा पोखरामा आयोजित दोस्रो राष्ट्रिय खेलकुदमा लोकनृत्य तथा लोकगीतलाई र २०४२ सालमा वीरगन्जमा आयोजित तेस्रो राष्ट्रिय खेलकुदमा दोहोरी गीतलाई पनि प्रतियोगितामा समावेश गरिएको थियो । त्यतिखेर खेलकुदको माहोल पनि सङ्गीतमय हुन्थ्यो । भारतको कोलकातामा सन् १९८७ मा आयोजित तेस्रो दक्षिण एसियाली खेलकुदमा नेपाली खेलाडीको हौसला बढाउन कलाकारको टोली नै लगिएको थियो । त्यसपछिका राष्ट्रिय खेलकुद प्रतियोगितामा...

साहित्यिक धरोहर

‘नेपाली हामी रहौँला कहाँ नेपालै नरहे’ राष्ट्रकविका कालजयी उद्गार ! यस्तै आजीवन नेपाली माटो र मुटुको स्पन्दनलाई उजिल्याउने युगद्रष्टा र कुशल स्रष्टा हुनुहुन्छ राष्ट्रकवि माधव घिमिरे । नेपाली साहित्य क्षितिजका अमर नक्षत्र । दीर्घसाधना, अनुभव र शाश्वत साहित्य सिर्जनशीलताका युगीन स्तम्भ । लेखनाथ, सम र देवकोटाले हाँकेको युगदेखि वर्तमान युगसम्मका अटल साहित्य पुरुष । उहाँको अवसान, मानौँ एउटा युगीन धरहराको अवसान ।

‘ज्ञानपुष्प’देखि ‘ऋतम्भरा’सम्म

राष्ट्रकवि माधवप्रसाद घिमिरे १९९० सालमा ‘ज्ञानपुष्प’ रचना गोरखापत्रमा छपाएर काव्य सिर्जनामा प्रवेश गर्नुभएको हो । उहाँको १०१ वर्षको उमेरमा भदौ २ गते आफ्नै निवास काठमाडौँको लैनचौरमा निधन भयो । एक शताब्दीसम्मको काव्ययात्रामा उहाँले थुप्रै खण्डकाव्य, गीतिकाव्य, बालकविता रचना गर्नुभएको छ ।