यशोधरा (कविता)

वसन्तको यो पल्लो छेउ किन काम्दछु खै यसरी थरथर अर्धरात्रिको नीरवतामा आँत सुकेको हरहर हरहर भटटट भटटट तिम्रो घोडा टाप प्रहार त्यस्तै भटभट यता पनि आफ्नै मुटुको यत्रो भार

दुःखद समयबोध (कविता)

व्यर्थ भए तृष्णा, मोह र दम्भ धन सम्पत्ति पनि अर्थहीन भए ।

तिब्बतसँग केर्मीको ऐँचोपैँचो

आँखाको पाले भयो ज्यान ! निद्रा लागेन । झिँगाको भुनभुन र खस्रो कार्पेटले निद्रा ल्याएनन् आँखामा । क्यै गरे नि आएन । निद्रा आउला र आराम गरुँला भनेको शरीरले पाले भएर सिङ्गो रात हेरविचार ग¥यो आँखालाई । ओहो, राति त भीरकै फेदीमा बास बसेका रहेछौँ हामी । उत्तरतिर गुँडुल्किन तयार भएका बडेमानका ढुङ्गा रिले रेसका लागि तयार भएका देखिन्थे । कसो हामी जस्तै यी पनि बास बसेछन् राति ।

अक्षर–सञ्जीवनीमा स्रष्टाहरू

जेम्स बोस्वेल सिर्जना–सम्प्रदायभित्रका मान्छे थिएनन् तर उनी आफ्नो समयका सबैभन्दा प्रभावशाली साहित्यकार सेम्युल जोन्सन जुन कार्यक्रममा जान्थे, त्यहीँ पुग्थे । जसलाई भेट्थे, उनैको चियोचर्चो गर्थे । जे बोल्थे त्यो कतै लेखेर राख्थे । जोन्सनको मात्रै हैन, उनका समकालीन अन्य कविको पनि दिनचर्याको चुपचाप अभिलेख राख्थे । निम्ता नपाएका कार्यक्रममा भवन वा घरभित्र प्रवेश नपाए ढोकामै बसेर पनि सबै कुरा निया(ल्थे अथवा सुन्थे...

सलहको प्रकोप ट-यो

विश्वले कोरोना भाइरस (कोभिड–१९)को कहर झेलिरहेको बेला हरियो वनस्पति तथा खाद्यबाली सखाप पारिदिने सलहको प्रकोप (लोकस्ट प्लेग) पनि आइलागेको छ । यो प्रकोप अफ्रिकी मुलुकबाट पाकिस्तान हुँदै भारतमा देखिन थालेको छ । केही वर्षयता अमेरिकी फौजी कीराले नेपालमा मकै तथा तरकारी बाली नष्ट पारेको पीडा नहट्दै अर्को प्रजातिको झन् छिटो बाली नष्ट गर्ने सलहको प्रकोप बढ्न सक्ने खतरा देखिएको छ । हाम्रो मुलुकमा केही वर्षयता मिचाहा कीराबाट...