गजल

जिन्दगी छ रिनै रिनमा, यत्ति बुझिराख्नू तिर्छु तर कुनै दिनमा, यत्ति बुझिराख्नू ।। साथीभाइ नातागोता, समाज भन्नु मात्र कोही हुन्नन् कठिनमा, यत्ति बुझिराख्नू ।। उज्यालोकै मात्र पछि लाग्दा पुतलीको जान्छ जीवन् लाल्टिनमा, यत्ति बुझिराख्नू ।।

पुर्खाको रगत पसिना (कविता)

पुर्खाको रगत पसिनाले सिर्जेको हो हाम्रो यो देश आफ्नै छ भाषा नेपालको आफ्नै छ संस्कृति भेष । हिमाल पहाड तराई मधेस बेँसी जहाँ रहे बसे पनि एउटै आमाका सन्तान हामी दाजुभाइ दिदीबहिनी ।

कृतिको अभिलेखन

नेपाली भाषाको अस्तित्व आविर्भाव भएको लगभग एक सहस्र्राब्दी बितिसकेको आजको अवस्थामा साहित्यका सिर्जना र यसका उपलब्धिले नेपाली जीवनलाई निर्देशित गर्न लागेको चाहिँ आधा शताब्दी बित्न लागेको छ तर यस विषयको सचेत र सुव्यवस्थित सूचनाको अभिलेखन भने त्यति राम्ररी हुन सकेको छैन । नेपाली जीवनसँगको सम्बन्धलाई आरम्भदेखि नै यस विषयले निर्देशित गर्दै आए पनि हाम्रो चेतनामा यसको उपादेयतालाई सचेत ढङ्गले ग्रहण गर्ने परम्परा त्यति...

त्रिआयामिक व्यक्तित्व

आफूले आफ्नैबारेमा लेख्ने प्रचलनको लामै शृङ्खला छ । आफ्नै विगतलाई आत्मकथा भनिए पनि व्यक्तिको कथा मात्र बोल्दैनन् त्यस्ता कृतिले । निजी कथाले समेत समाज र इतिहासको अनेक पाटा बोलेको हुन्छ । आत्मकथा लेख्न सजिलो विषय त पक्कै होइन । सत्य र इमान यसको सार तŒव हो । लोकले हेरिरहेकै हुन्छ, उसले कसी लगाउँछ । वरिष्ठ पत्रकार विजय चालिसेले भर्खरै ‘जीवनका वक्ररेखा’ कृतिका माध्यमबाट आफ्नो विगत समाजमा पस्कनु भएको छ । यो ताजा कृति हो...

इन्द्रावतीको शिरमा पुग्दा

‘तीन भाइको एउटै पगरी के हो ?’ मैले सानैदेखि सुन्दै आएको उखान हो यो । त्यही ‘ओदान’को पगरीले जस्तै हामी तीन भाइले यात्रामा एकअर्काको साथ पायौँ । राजु लामा मेरा सहकर्मी साथी र फुर्वा मोक्तान जो हामी दुवैका घनिष्ठ मित्र । हामी तीन हुनेबित्तिकै हाम्रो यात्राको रौनक नै अर्कै हुन्थ्यो । त्यसमा पनि हामी तीन भाइले अनेकौँ पदयात्रा सँगसँगै गरिसकेका थियौँ । एकअर्कामा घनिष्ठता हुनु भनेकै पदयात्राको पहिलो खुसी छँदै थियो । घनिष्ठतामा...