सृष्टिका सारथि अक्षरहरू (कविता)

छायाँमा लेखिने अक्षरहरू देखिँदैनन्, आँखाहरूमा उज्यालो चाहिन्छ अक्षरका रूपहरू टल्किनलाई उज्यालोलाई छोपियो भने अक्षरको सौन्दर्य छोपिन्छ उज्यालोका सौन्दर्य हुन् अक्षरहरू अक्षरको सौन्दर्यलाई छायाँले डस्नु हुँदैन ।

कसको आँगनी ? (कविता)

मेरो आँगनीलाई मिच्दैमिच्दै मैलाई खोक्रो बनाएर मेरै गिट्टी र मेरै बालुवाले तिमीले महल ठड्याएपछि म बाध्य भएँ – मेरै आँगनीमा पस्न अझ विलापका साथ तिमी भन्छौ, सबै बाढी पहिरो मेरा घरमा छि¥यो । तिमीले जबरजस्ती मिचेर रोएका मेरा किनाराहरू, के मचाहिँ कहिलेकाहीँ

यात्रा (कविता)

म हिँडेको कतै म रोकिएँ कतै लामो बाटो हिँड्दाखेरी, पाइला दुख्ने धेरै छोटो बाटो रोज्दा पनि, अर्थ हुन्न मेरै म हिँडेको कतै म रोकिएँ कतै

सिर्जना शिखरमा परशु प्रधान

नभेटुन्जेलसम्म कसैसँग सम्बन्ध हुँदैन । कुनै सरोकार पनि हुँदैन । भेटे पनि अर्थ रहँदैन । सम्पर्कमा आएपछि नै हो सम्बन्धको हिसाब–किताबमा जोड घटाउ हुँदै जाने । तर कतिपय सम्बन्ध यस्ता हुन्छन्, जुन टाढा भएर पनि नजिकैको बनेको हुन्छ । नभेटेरै भेटिसकेकोजस्तो । नचिनेरै चिनिसकेकोजस्तो । सबै अनुभव र अनुभूतिका कुरा हुन्, मनका कुरा हुन्, इमानदारी र आदर्शका कुरा हुन् । कतिपय सम्बन्ध भने नजिकै भएर पनि नजिकिएको अनुभूति गर्न सकिँदैन...

पैँतालीस फूलका थुँगा

प्रकाश ए. राज नेपाली साहित्य आकाशमा चिनाइरहनुपर्ने नाम होइन । समानताको पक्षमा उभिन चाहने उहाँको सरल स्वभाव, सौम्य व्यक्तित्व जो कोहीका लागि अनुकरणीय छ । उहाँका नियात्रा, संस्मरण आदि लेखनीमा समयका विभिन्न आयामलाई कसिलो ढङ्गले लेखिएको हुन्छ जस्ताको तस्तै । यो नै उहाँको लेखकीय विशेषता हो । उहाँ लेखनीमा इमानदार भएर छाउनुहुन्छ जहिल्यै पनि । समाजकै वरिपरि उहाँको लेखनी झुम्मिन्छ । उहाँले समाजका हर क्षेत्रमा कलम चलाउनुभएको...