चम्किला नेपाली महिला

सपना रोक्का मगर लाउँलाउँ र खाउँखाउँ उमेरकी हुनुहुन्छ । यो उमेरमा पनि उहाँ बेवारिसे शवको अन्तिम संस्कार गर्ने कार्यमा संलग्न हुँदै आउनुभएको छ । उहाँले अहिलेसम्म एक सय चार जनाको शव व्यवस्थापन गरिसक्नुभएको छ ।

रस–रागयुक्त यो (कविता)

दुई थरीका कवि छन् सगोलमा दुई थरीका कविता खगोलमा । सुनिन्छ मीठो लयमा छ बाँसुरी छ छन्द वंशस्थ कला जडेसरि ।।

फेरिए ऋतुहरू (कविता)

समय निरङ्कुश भएर छातीमाथि टेकेर हिँडेको बेला मैले मेरो छाती थापेकी थिएँ

चाहना (कविता)

ए दाजुहरू, मिलेर बस, भाइलाई सघाऊ पौरख हाम्रो, नेतृत्व तिम्रो, देशलाई जोगाऊ

कथा : मरणासन्न

एकाबिहानै दुई भाइहरू आए । मलाई भेट्न आएका उनीहरूले पहिला मेरी स्वास्नीलाई भेटे । भेटेर के भने, थाहा भएन । एकदम जाडो थियोे । बिउँझिसकेको थिएँ । सिरकभित्र गुटमुटिएको थिएँ । मेरी स्वास्नी बाहिरै थिई । उनीहरू आउँदा म भने एक्लो थिएँ, कोठामा । “दाजु, नमस्कार !” दुवैले समवेत स्वरमा भने । जवाफमा म मौन रहेँ । केवल मुस्कुराएँ ।